Muzeum Pistolet Roth-Kranka M.7 - broń

PISTOLET ROTH-KRNKA M.7

Konstruktorami tego pistoletu byli austriacki producent amunicji Georg Roth i czeski konstruktor Karel Krnka. W 1907 r. pistolet znalazł się w wyposażeniu armii austro-węgierskiej pod nazwą Repetierpistole. Jest również powszechnie znany, chociaż nieprawidłowo, pod nazwą Roth-Steyr M.7 (od nazwy producenta, który z konstrukcją tego pistoletu nie miał nic wspólnego). M.7 był pierwszym pistoletem zastępującym rewolwer w armii europejskiej. Była to broń samopowtarzalna, działająca na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Zamek był ryglowany przez obrót lufy. Pistolet miał mechanizm uderzeniowy bijnikowy z częściowym samonapinaniem. Zamek z suwadłem obejmował lufę, lecz poruszał się wewnątrz komory zamkowej, wysuwając się z niej do tyłu. Na końcu zamek miał charakterystyczny radełkowaty pierścień do odciągania. Sprężyna powrotna lufy i zamka była umieszczona w kanale pod lufą. Pistolet był zasilany ze stałego, jednorzędowego magazynka o pojemności 10 nabojów 8×18,5 mm umieszczonego
w chwycie. Magazynek był ładowany za pomocą łódki. Pistolet
Roth-Krnka M.7 pojawił się już w uzbrojeniu Legionów Polskich,
w latach 1918–1939 był na wyposażeniu Wojska Polskiego II RP
(w sierpniu 1939 r. wojsko dysponowało ok. 200 sztukami tego pistoletu) oraz Policji Państwowej.

Österreichische Waffenfabriks-Gesellschaft Steyr, Austro-Węgry (w latach
1908–1913); Femaru Fegyver es Gepgyar Budapest, Austro-Węgry
(w latach 1911–1914)

wyrób fabryczny

dł. całk. 233 mm, dł. lufy 131 mm

waga 1030 g

kal. 8 mm

poj. mag. 10 naboi