Muzeum Pistolet Colt M1911 - broń

PISTOLET COLT M1911

Pistolet Colt M1911 to amerykański pistolet samopowtarzalny wywodzący się z konstrukcji opracowanej przez Johna Mosesa Browninga w 1900 r. W 1911 r. pistolet wszedł do wyposażenia armii amerykańskiej, a w 1926 r., po kolejnych niewielkich zmianach wynikających z doświadczeń I wojny światowej, opracowano wersję M1911A1, którą można rozpoznać po frezowaniu w okolicy spustu oraz w tylnej części chwytu (poniżej bezpiecznika). Amunicję Colta M1911 stanowiły naboje 0,45-calowe, w rękojeści znajdował się magazynek na siedem nabojów. Broń działała na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, z zamkiem ryglowanym przez przekoszenie lufy. Mechanizm spustowo-uderzeniowy bez napinania – pistolet działał w systemie „single action”, czyli strzelał jedynie z napiętego kurka. Colt M1911 posiadał trzy bezpieczniki: zewnętrzny bezpiecznik skrzydełkowy, kurek, który można było ustawić
w położeniu zabezpieczonym, oraz bezpiecznik chwytowy z tyłu rękojeści, który pozwalał na oddanie strzału jedynie przy właściwym ułożeniu pistoletu w ręce. Pistolet ten trafiał drogą zrzutów zaopatrzeniowych do wyposażenia Armii Krajowej, znajdował się również (w niewielkich ilościach) w wyposażeniu oficerów Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii.

Colt’s Manufacturing Company, USA

1911–1926 r.

wyrób fabryczny

dł. cał. 216 mm

waga 1100 kg

kal. 0,45 cala (11,3 mm)

poj. mag. 7 naboi