łączność radiowa i elektroniczna

 

SZPIEGOWSKI RADIOWY ZESTAW NADAWCZO-ODBIORCZY, TZW. TRANSCEIVER, TYP SSTR-1

Było to prawdopodobnie najpopularniejsze urządzenie radiowe wykorzystywane m.in. przez oficerów amerykańskiej służby OSS. Zestaw składał się z odbiornika KF, nadajnika oraz zasilacza, które z powodu przeznaczenia do pracy w terenie były umieszczane
w walizce. Podczas wojny urządzenia te były sukcesywnie modyfikowane, co było widoczne przede wszystkim w zmianach ich specyfikacji technicznych. Najbardziej zaawansowanym modelem nadajnika był model „E”, a odbiornika – model „G”. Zestaw SSTR-1 był wykorzystywany przez CIA jeszcze w 1953 r., pomimo wprowadzenia w tym czasie do użytku nowocześniejszych
i bardziej zaawansowanych zestawów: RS-1 oraz RS-6. Nadajnik
SST-I-E pracował wyłącznie jako nadajnik telegraficzny w zakresie
3–14 MHz, w podziale na trzy podzakresy. Urządzenie było wyposażone w sztorcowy klucz telegraficzny do nadawania znaków alfabetem Morse’a.
Odbiornik SSR-I-G był urządzeniem z przemianą częstotliwości (tzw. superheterodyna) z częstotliwością pośrednią 455 kHz. Pracował w zakresie 2,7–17 MHz, w podziale na dwa podzakresy. Urządzenie było przystosowane do odbioru transmisji fonicznych
i telegraficznych nadawanych alfabetem Morse’a.

 

Finch Telecommunications Inc., USA

ok. 1950 r.

wyrób fabryczny
 

Nadajnik SST-I-E:

szer. 100 mm, gł. 245 mm, wys. 75 mm

waga 1705 g

Odbiornik SSR-I-G:

szer. 90 mm, gł. 240 mm, wys. 115 mm

waga 2478 g

 

Opcje strony

do góry